Alleen naar beneden??? yow luc
21 juli 2015 - Caldonazzo, Italië
Laat mij ne keer beginnen bij het einde. Pfff wa ne klotendag, blij dat we er zijn.
De dag begon rustig met een bezoekje aan de bankautomaat, de postbus en de apotheek voor e cortizone zalfke. Ik wordt stilaan zot van diene jeuk. Dit alles in vloeiend Italiaans geregeld door Italobelg wagge.
De rit begon met het laatste echte colleke van de trip, vanaf nu zullen we normaal geen hellingen van +10km meer tegenkomen, eerder kopkes van +10%.
So far so good, voor mij (wagge) bleek het mentaal nen zwaren dag te worden. Waarom? Kweet het niet maar de moral was er niet. Voor beide zat de rit van gisteren er duidelijk nog in. Gelukkig was het grootste deel in dalende lijn. Wanneer we via de dolomieten de "bergen" zo een beetje uitreden was er terug die rotwind, en geloof me als je hem tegen hebt is het stoempen om 23km/h te halen in die dalende lijn. De route verandere ook meer en meer in drukke wegen en dus moesten we noodgedwongen de route wat naar onze hand zetten. Gevolg, zonder infeite verkeerd te rijden, 135km ipv de voorziene 118km. De warmte (voor de strava users kijk maar eens) gemiddeld 33 en een max temperatuur van 44!!! graden en geloof me we hebben niet stilgestaan in de zon.
Via het drukke Trento lag er nog een laatste helling op ons te wachten hier heeft mijne reisgezel e klein slaptitudekke gekregen maar na wat koekskes van de supermercato was dit snel verholpen. Onze aankomst lag aan het Lago Caldenazzo en hier hebben we dan ook madam Gilda e kamerke geboekt, een tent zagen we echt ni zitten vandaag. De volgende rustdag moeten we toch maximaal zien te benutten want we kunnen de rust gebruiken. Morgen zitten we halverwege onze tocht maar vandaag zatten we al over halverwege onze krachten.
Om met een positieve noot te eindigen, voor het eerste deel van de rit geld het Bella Italia zeker wel. Ik heb al redelijk wat van de alpen gezien en de Italiaanse Alpen zijn voor mij met voorsprong de mooiste.
Groeten van braadkiekes
Ps: ivm de foto's. Afhankelijk van hoe ze worden genomen staan ze soms omgekeerd op den blog. Als we de tijd EN de goesting hebben zetten we deze via de website recht.
De dag begon rustig met een bezoekje aan de bankautomaat, de postbus en de apotheek voor e cortizone zalfke. Ik wordt stilaan zot van diene jeuk. Dit alles in vloeiend Italiaans geregeld door Italobelg wagge.
De rit begon met het laatste echte colleke van de trip, vanaf nu zullen we normaal geen hellingen van +10km meer tegenkomen, eerder kopkes van +10%.
So far so good, voor mij (wagge) bleek het mentaal nen zwaren dag te worden. Waarom? Kweet het niet maar de moral was er niet. Voor beide zat de rit van gisteren er duidelijk nog in. Gelukkig was het grootste deel in dalende lijn. Wanneer we via de dolomieten de "bergen" zo een beetje uitreden was er terug die rotwind, en geloof me als je hem tegen hebt is het stoempen om 23km/h te halen in die dalende lijn. De route verandere ook meer en meer in drukke wegen en dus moesten we noodgedwongen de route wat naar onze hand zetten. Gevolg, zonder infeite verkeerd te rijden, 135km ipv de voorziene 118km. De warmte (voor de strava users kijk maar eens) gemiddeld 33 en een max temperatuur van 44!!! graden en geloof me we hebben niet stilgestaan in de zon.
Via het drukke Trento lag er nog een laatste helling op ons te wachten hier heeft mijne reisgezel e klein slaptitudekke gekregen maar na wat koekskes van de supermercato was dit snel verholpen. Onze aankomst lag aan het Lago Caldenazzo en hier hebben we dan ook madam Gilda e kamerke geboekt, een tent zagen we echt ni zitten vandaag. De volgende rustdag moeten we toch maximaal zien te benutten want we kunnen de rust gebruiken. Morgen zitten we halverwege onze tocht maar vandaag zatten we al over halverwege onze krachten.
Om met een positieve noot te eindigen, voor het eerste deel van de rit geld het Bella Italia zeker wel. Ik heb al redelijk wat van de alpen gezien en de Italiaanse Alpen zijn voor mij met voorsprong de mooiste.
Groeten van braadkiekes
Ps: ivm de foto's. Afhankelijk van hoe ze worden genomen staan ze soms omgekeerd op den blog. Als we de tijd EN de goesting hebben zetten we deze via de website recht.
het begint zwaar te wegen zo te lezen, maar zo een straffe mannen die geven niet op.Ga er voor jullie zijn super bezig en op geven staat in een oude scout niet in zijn woordenboek. Nog veel moed en sterkte voor de laatste dagen
Doe zo voort en komt allemaal inorde, zeker ni verzwakken, merci voor de fantastiche verhalen
Amuseerd ulle en zeker genieten
Na een paar dagen van sterk stijgende moral (jullie waren bijna klaar om naar antwerpen te verhuizen :-)) is een korte terugval niet meer dan normaal. en nu jullie in italie zijn zullen de vrouwen er ook wel knapper op worden zeker ? of is da ni belangrijk meer (twee mannen die samen een zalfje gaan halen bij den apotheker klinkt nogal verdacht...) ?
In elk geval succes de volgende dagen !
Nee mannen, ik vind dit tot op heden een hele prestatie, en als ik op die getallekes kijk die daar ergens te lezen staan, dat eerste getal is nu reeds groter dan het tweede, en nog steeds wordt dat eerste getal groter ...
Betreffende die slaptitude van Peter, ik ben nu geen fietser maar volg heel intens (van uit mijn zetel) de ronde van Frankrijk, en daar hoor ik toch herhaaldelijk dat de renners moeten eten tijdens die prestatie, en niet te lang wachten om geen inzinking te krijgen, dan is het te laat om energie drankjes of barren naar binnen te werken, maar ja, via hun oortjes krijgen ze dat om de pedaalslag toegeroepen door hun verzorgers, en dat doen wij ook, maar jullie horen ons niet ...
Bedankt verder voor de mooie verhalen en fotootjes die ik verder in de horizontale positie zal moeten bekijken :wink:
Zou je ergens het gevoel krijgen dat er iemand je aan het duwen is, niet omkijken, wij zijn dat met zen allen, groot en klein, oud en jong ...
Hou er verder de moed in, en tot ...
Wat een uniek en onvergetelijk verhaal ...
Nog heel veel moed en succes!