Moet er nog zon zijn

Beste volgers,

Vandaag na het ontbijt starte de dag met een aangename 25 graden. Er stonden vandaag 134 km op het programma vooral in dalende lijn. De eerst 40 km waren gratis kilometers en echte recup voor de beentjes. Het was een beetje te vergelijken met het ijse pad, alleen was onze weg 3m breed en den asfalt lag beter dan de banen in België. Dit wegje liep door een prachtig groene vallei en naast de weg liep de brede bergrivier met de vele watervalletjes. Als ik het zo bezie is de enige gelijkenis met het ijsewegje, een weg naast een beek. Maar bon na enige tijd kwamen we een rusige bar tegen op dit wegje en konden we even uitrusten en iets drinken. Verderop op ons parcours kwamen de eerste en enige kleine klim van de dag tegen. Met in het achterhoofd mijn vergaloppering en nadien de slaptidude tijdens een klimmetje van de dag voordien ging ik deze rustig aanpakken. Een plaatselijke locco kwam mij met veel fafoel voorbijgereden en toen hij ter hoogte van wagge kwam schakelde hij nog wat tandjes bij met het welgekende "klak klak" geluid. (Voor diegenen die met wagge fietsen kennen het einde van het verhaaltje al, voor de anderen zal ik het verder vertellen). Dus de paatselijke locco schakelde bij "tak tak" en om de één of andere reden geeft dit kortsluiting bij de heer wargee. Zijn pupillen verwijden, een piek van testosteron knalt door zijn lijf, al zijn bloed gaat naar zijn benen op éen adertje na dat een klein hersencelletje voorziet van bloed. Want dit hersencelletje zegt "gij gaat mij der hier ni afrijden". Ik wist al lang hoe laat het was en kon alleen maar roepen "komaan he wagge". Wagge sprong op de locco zijn wiel en snel verdwenen ze uit mijn gezichtsveld. Boven op het kopje van de berg stond een klein mannetje met een kar en ne smile tot achter zijn oren. Hij had de locco niet alleen kunnen volgen maar ook nog uit zijn wiel kunnen rijden en bovengekomen met 1min 30 voorsprong. Er was er enen zijnen dag goed en deze avond zal er een Italiaantje slecht slapen. Er afgereden worden door ene met een kar achter zijne vlo is ne zware mentale klop. Onze weg veranderde nadien in een drukkere baan en de temperatuur liep snel op naar de 44 graden. Wagge die volgens mij dichter bij de zon is geboren dan mezelf had hier weinig last van, ik daarentegen moest menige liters water over mijn hoofd en in mijne mond kappen om niet overhit te geraken. Af en toe hielden we halt voor iets kouds te drinken, wat ijsblokjes in de nek, aan een lokale waterautomaat bussen vullen zodat vooral ik niet van mijne vlo zou vallen. Even gestopt voor een banaan uit mijne zak te halen die daar al een paar uur aan slow coocking aan het doen was, best wel lekker alleen de grand marnier en het bolleke ijs ontbraken. Aangekomen op onze bestemming hebben we dan besloten om vandaag als het wat koeler wordt nog een uur of 2 verder te rijden. Anders zouden de geplande 170km in deze hitte wel eens hard kunnen aankomen. Dus sebiet nog een ijsje en tegen 18h terug de vlo op en dan straks een vervolg. Arrivederci of toch zoiets. En we zijn terug, nog effe goed gas gegeven in aangename temperaturen van 38 graden. Het berglandschap hebben we echt achtergelaten en hebben we omgeruild voor steenweg. We hadden er al enige tijd op gereden, maar hij liep gewoon nog verder door. Een beetje zoals de steenweg in Korbeek-lo maar dan 50km lang. Het voordeel hiervan is echter wel dat eens het karretje in beweging is je er weinig last van hebt. Dus tegen een mooie snelheid van rond de 30 km/h vlogen de km voorbij. Hetgeen we nu reden was minder voor morgen. Na 170 km toch even gestopt om nog iets te drinken en logie te zoeken. En op 200 m verder was nen b&b met AIRCO of we konden ook een hotel langs de steenweg nemen. De keuze was rap gemaakt en hier zitten we nu. Eigen slaapkamer, living, keuken en een aangename temperatuur van 27 graden op dit moment. En dat voor 11euro meer dan een hotelkamer. Weetje. -Het is hier niet altijd zo warm, wij hebben gewoon het geluk om hier in een hittegolf te mogen zitten. - na vele zwetende nachten gaan we eindelijk eens goed kunnen slapen. - wij zullen als alles goed gaat morgen Italië verlaten en het groene Slovenië binnen rijden. Mvg de zooikiekens