Balkan 91-95..... strange feeling

25 juli 2015 - Rudanovac, Kroatië

Het was een loome en trage start vandaag, toch van mijnen twege. Pé ligt rusten te knorren (ja idd) en ik ben meerdere malen wakker waardoor de goesting in de morgen niet al te groot is. Ook mijne fietsbuddy is ni al te flok in de morgen en dus kijken we samen uit naar de welverdiende rustdag die zich aandient.
Van de madam krijgen we eerst nog een ontbijt opt terras met spiegeleikes en super goeie koffie.
Na 1km komen we al aan Sloveens - Kroatische grens en moeten we zowaar beide onze pas bovenhalen om te tonen dat wij 2 lievekes zijn.
Al snel gaan we van de grote weg af en komen we op een ardennen parcours terecht. Gene meter plat maar toch rijdt het wel lekker. Geen verkeer, op 3 Hongaren na, en een prachtige omgeving. Ik ben volop op zoek naar overblijfselen van de oorlog hier 20-24 jaar geleden en zou zo graag met die locals daar is over babbelen maar er is een kleine taalbarrière .
Na 25km ongeveer komen de eerste tekenen van die debiele oorlog. Huizen die zijn kapot geschoten en gedenkplaten van mannen die hier hun bijltje hebben gelegd voor.......ja voor wat eigenlijk?
Infeite is Kroatië nog een heel stukje achter op Slovenië. Hier zijn er nog echte bokrijk huizen die bewoond zijn. Voor ons is dit intrigerend om te zien maar ik weet niet wat het doet met de lokale mensen die dagelijks aan die oorlog worden herinnerd door de huizen en plekken die gewoon hetzelfde zijn zoals in 95 achtergelaten. Onze generatie kan dit niet vatten wat de impact daarvan is, laat ons hopen dat we dit ook nooit hoeven te doen. Strange maar dit zet je wel effe met de pootjes op grond en bewijst dit nog maar eens dat wij de enige levende wezens op de aarde zijn die mekaar van kant maken.
Mensen wonen hier nog echt gelijk bij ons in de jaren 60. Bizar, maar we voelen ons net Sinterklaas, de mensen beginnen al zelf te wuiven als ze ons zien en wanneer wij hetzelfde doen wuiven die even enthousiast terug, dat is bij ons toch wat verloren gegaan. In België zeggen ze fuck off en laat mij gerust.
Gelijk Pé dit goed heeft verwoord, das hier de gazastrook. Soms heb je idd dat gevoel, zeker in het landelijk niet toeristische gedeelte, waar je nog grote inslagen in de muren kan zien van appartementen.
Na dit stukje Kroatië komen we in een onweer terecht waar de bliksem en donder al is verdwenen maar de regen is blijven hangen. Hiermee hebben we ook ne keer een half uur in de regen gereden, maar stoppen gingen we nu niet doen. We zouden kost wat kost rusten morgen.
Stilaan komen we in toeristisch gebied namelijk het wereld erfgoed plitvicka jezera.
Check de foto's hiervoor.
Ik denk dat we misschien enkel gene Spanjaard hebben gezien. Enige nadeel, wij zitten blijkbaar boven aan die watervallen. Dus de laatste 25 km zijn bergop, maar geen probleem voor ons, na 2 weken kartraining zijn onze benen al veranderd in blokken gewapend beton.
Om af te sluiten een woordje over onzen hoteluitbater, wij komen daar aan.....niemand te zien. Hangt daar e bordje met check -in in vila velebita. Dus wijle 1km terug naar da spel. Blijkt dat effe een meevaller te zijn. Halve liter pinten voor 15kn, das ongeveer 2 euro. Omdat niemand ons daar is komen ontvangen geeft den baas ons hier direct nen dessert vant huis. Topkerel, zijn keet is open van 7h tot 22h30 iedere dag. Dus wat gaan wij morgen doen peisde????? Laat je suggesties weten via een reactie.

Foto’s

5 Reacties

  1. Stéphane:
    25 juli 2015
    Veel rusten!!!.....en misschien een pintje benutten ?!
  2. Jacques:
    25 juli 2015
    Nu Serge Pauwels de Tour zo goed als gewonnen heeft, kan alle aandacht eindelijk (en verdiend) naar jullie gaan. Nog een prettig gestoorde rustdag en een waanzinnige slotweek met veel pivo, pivi en Plitvicka watervallen (prachtig Nationaal Park trouwens)!
  3. Uwe pa:
    26 juli 2015
    Ne keer goed uitslapen en de streek eens verkennen, precies nog ongerepte natuur daar, allee ,daar waar alles niet is kapotgeschoten door die godsdienstzotten of toch onder het mom daarvan.
    Kom maar goed op krachten want de laatste loodjes wegen het zwaarst, .....bij ne gewone mens toch hé , maar die 2 flandriens krijgen hoe langer hun tocht duurt meer beton in de benen, niet zoals bij mij....na 1km...lood in de benen.
    Nog het beste hé kerels!
  4. Steve:
    26 juli 2015
    Het lijkt een zalige plek om te genieten van een welverdiende rustdag.
  5. Nils:
    27 juli 2015
    Ja Wagge buiten Vlaanderen groet je andere fietsers als je die tegen komt, moet er nog altijd aan wennen dat in Vlaanderen negeren de norm is.